Przejdź do głównej zawartości

niedziela


n i e d z i e l a

- Y.

ala.@niedziela.pl
- Ydrasil.
- Ydam.
- kropka nad nimi.
- Że nie widać to o tem po tym.

- Po zabawie lil. - ea, tak zaraz jak najszybciej ale teraz jeszcze On. -
        Niedziela.

-... mów do mnie Szmaragdowy Yal.
Z brzozy ręką lewą z dębu prawą ręką
trzyma codzienność arystokraty pośwista w księgach i w księgowości
jako Strunę Dźwięku wtapianą struną i promykiem światła w powiewy
malarza chagalla,
w biorytmach sergiusza prokofiewa; nieledwie skrzypcowym

Ta relacja stanu
wprowadza obraz zdarzeń Niebios wokół nas.
Oto są Rodziny Niebian, oto Wioski Niebian
Oto Oni, Wielcy i mali, nieustannie kompletni
wobec kompletności nieposzlakowani


                                                           kliknij żeby powiększyć

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Samowyzwolenie dzięki widzeniu w stanie nagiej uwagi.Piątek.

Padmasambhava Samowyzwolenie dzi ęki widzeniu w stanie nagiej uwagi będące wprowadzeniem do natury naszego umysłu pochodzące z głębokich nauk o "Samowyzwoleniu w Pierwotnym Stanie Łagodnych i Groźnych Bóstw". Tekst termy Guru Padmasambhava wyjaśniający pogląd Dzogczen odkryty przez Rigdzin Karma Lingpę. Przekład polski i redakcja tekstu: Jacek Sieradzan i Zbigniew Zagajewski. Tutaj zawarte jest"Samowyzwolenie dzięki widzeniu w stanie nagiej uwagi",będące bezpośrednim wprowadzeniem do stanu Immanetnej uwagi; pochodzące z "Dogłębnych nauk o samowyzwoleniu w Pierwotnym Stanie Łagodnych i Groźnych Bóstw". 　 　 Pokłon Trikaji i Bóstwom,które reprezentują wrodzoną świetlistą przejrzystość immanentnej uwagi. 　 　 　 Będę tutaj nauczał "Samowyzwolenia dzięki widzeniu w stanie Nagiej Uwagi", które jest bezpośrednim wprowadzeniem do immanentnej uwagi i pochodzi z "Dogłębnych Nauk o Samowyzwoleniu w Pierwo...
1 komentarz
Czytaj więcej

Stanisław Piętak. Dwa z alfabetu oczu.

Stanisław Piętak                                               "Noc letnia" Jestem tutaj wśród kwiatów ukryty jak mysz, z warkoczem usypiających trzmieli. Mówcie głośniej! Cienkie uszy ktoś zmienił w gniazda rozśpiewanych pszczół. Ziemia odpływa ze mną przestrzenią błękitnych błoni ku krowom, które za drogą piją gwiazdami rozwieszony zmierzch. O, zostawcie niebo na tym samym miejscu! Chcę spać z księżycem w oczach tak samo jak nasz pies. Pytacie kto jestem. Na imię - nie wiem, jak mi jest. Wśród trawy śpię nocą, żywię się mlekiem i szumiącymi dniami. Ze mną są: niebo, ziemia przecięta białą drogą i krowy rozwłóczone rogami po las. Lubię patrzeć na naszą Czarną, co zawsze, gdy mi zimno, gorącym językiem liże mi bladą twarz. Przysuńcie mi ją bliżej, bliżej skroni. Wi...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Cztery słowa.

                            Czwartek; czwarte słowo, dobre słowo ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej