Przejdź do głównej zawartości

Poniedziałek, 21 maja 2018.

Siedemdziesiąt cztery lata temu przyszedł na świat mój (nasz) Starszy brat, Kazimierz Ryszard.
Był jednym z czterech tzw. prymusów w 21 szkole na Dębcu. Był też drużynowym ZHP. Utworzył nasz "podwórzowy teatr na szwelach".

Dziś dedykuję Jego pamięci ten wiersz:


poniedziałek, 21. maj 2018.

Bo z Kim hasanie kursalem ?

Można z Wietrzychem zawirować i nie upaść
ani się nie potknąć o młodość całą i nadobną
jak kolia, pierścień i nowiutki pantofelek.

Niby nie można choćby panienka jasna i gładka,
niby nie chciałbyś wpaść w jej spojrzenie,
niby nie miałeś siebie na straty ani na żart
ale żal.

Przycichło, dźwięk spłynął do ziemi,
teraz jeszcze tylko oddech głęboki na wskroś
zaistnienia tańca.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Samowyzwolenie dzięki widzeniu w stanie nagiej uwagi.Piątek.

Padmasambhava Samowyzwolenie dzi ęki widzeniu w stanie nagiej uwagi będące wprowadzeniem do natury naszego umysłu pochodzące z głębokich nauk o "Samowyzwoleniu w Pierwotnym Stanie Łagodnych i Groźnych Bóstw". Tekst termy Guru Padmasambhava wyjaśniający pogląd Dzogczen odkryty przez Rigdzin Karma Lingpę. Przekład polski i redakcja tekstu: Jacek Sieradzan i Zbigniew Zagajewski. Tutaj zawarte jest"Samowyzwolenie dzięki widzeniu w stanie nagiej uwagi",będące bezpośrednim wprowadzeniem do stanu Immanetnej uwagi; pochodzące z "Dogłębnych nauk o samowyzwoleniu w Pierwotnym Stanie Łagodnych i Groźnych Bóstw". 　 　 Pokłon Trikaji i Bóstwom,które reprezentują wrodzoną świetlistą przejrzystość immanentnej uwagi. 　 　 　 Będę tutaj nauczał "Samowyzwolenia dzięki widzeniu w stanie Nagiej Uwagi", które jest bezpośrednim wprowadzeniem do immanentnej uwagi i pochodzi z "Dogłębnych Nauk o Samowyzwoleniu w Pierwo...
1 komentarz
Czytaj więcej

Stanisław Piętak. Dwa z alfabetu oczu.

Stanisław Piętak                                               "Noc letnia" Jestem tutaj wśród kwiatów ukryty jak mysz, z warkoczem usypiających trzmieli. Mówcie głośniej! Cienkie uszy ktoś zmienił w gniazda rozśpiewanych pszczół. Ziemia odpływa ze mną przestrzenią błękitnych błoni ku krowom, które za drogą piją gwiazdami rozwieszony zmierzch. O, zostawcie niebo na tym samym miejscu! Chcę spać z księżycem w oczach tak samo jak nasz pies. Pytacie kto jestem. Na imię - nie wiem, jak mi jest. Wśród trawy śpię nocą, żywię się mlekiem i szumiącymi dniami. Ze mną są: niebo, ziemia przecięta białą drogą i krowy rozwłóczone rogami po las. Lubię patrzeć na naszą Czarną, co zawsze, gdy mi zimno, gorącym językiem liże mi bladą twarz. Przysuńcie mi ją bliżej, bliżej skroni. Wi...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Cztery słowa.

                            Czwartek; czwarte słowo, dobre słowo ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej